stół

1. Dzielić z kimś stół i łoże «prowadzić z kimś wspólne gospodarstwo i współżyć z nim seksualnie»: Niełatwo znaleźć faceta, z którym chciałoby się dzielić stół i łoże (...). Roz bezp 1998.

2. Jechać, poruszać się itp. (równo) jak po stole «jechać, poruszać się itp. bez wstrząsów, gładko»: Pod górę zeskakujemy z rowerów i idziemy na piechotę, z góry pędzi się jak po stole. A. Bobkowski, Szkice.

3. Okruchy, pot. ochłapy (spadłe) z pańskiego stołu «o czymś, czego ktoś już nie chciał, czym pogardził»: Do dziś w wielu wypowiedziach daje się wyczuć żal, że to Zakopane, niejako z urzędu, dostawało przez lata duże państwowe dotacje na rozwój sportów zimowych, Wiśle zaś trafiały się ochłapy z pańskiego stołu. J. Andrzejczak, M. Wesołowski, Małysz.

4. rel. Przystąpić do Stołu Pańskiego (stołu pańskiego) «przyjąć komunię świętą»: Jutro przecie odpust w Glinnem!... Z grzechów się tam człowiek oczyści galanto, jak corocznie, przez tę spowiedź świętą!... Do stołu pańskiego godnie przystąpi!... L. Kruczkowski, Kordian i cham.

5. Teren, droga itp. równe, gładkie jak stół «teren, droga itp. bardzo równe, niemające wzniesień ani dołów»: (...) nie jechał (...) po kocich łbach czy wądołach, lecz sunął gładko po asfalcie równym jak stół. A. Mularczyk, Sami.

6. Wyłożyć, wyliczyć itp. pieniądze na stół «wypłacić, zapłacić całość należności od razu, gotówką»: Inwestycja tego typu wymaga „wyłożenia” na stół olbrzymich pieniędzy. A tych w kasie Zbąszynka nie ma i nie będzie. Zbąsz 3/1998.

7. Żywić się okruchami z czyjegoś stołu

a) «żywić się resztkami czyjegoś jedzenia»

b) «dysponować tylko tym, czego ktoś inny nie chciał, czym inni pogardzili»: Nie znalazła się w sytuacji ubogiego krewnego, który chciałby się żywić okruchami z bogatego stołu (...). Teksty 4/1979.

Kłaść, położyć, wyłożyć itp. karty na stół zob. karta 6.

Nóżki na stół zob. nóżka 2.

Okrągły stół; rozmowy, obrady itp. okrągłego stołu, przy okrągłym stole zob. okrągły 3.

Zielony stół zob. zielony 7.